دسته: معرفی شهر
بازدید: 9555

زعفران:


زعفران به نام علمى Crocus sativus L. از خانواده زنبقیان می ‏باشد. ماتیو و برایتون تعداد گونه‏ هاى زعفران را 100 گونه ذکر کرده ‏اند. کتاب فلورا ایرانیکا از تعداد 8 گونه زعفران زینتى نام برده که با این ترتیب با احتساب زعفران مزروعى گونه‏ هاى شناسائى شده زعفران در ایران به 9گونه می ‏رسد.
کشت زعفران در گذشته‏ هاى دور، دربسیارى از مناطق فلات مرکزى ایران معمول بوده است. شهرت زعفران قم در قرنهاى قبل از اسلام حکایت از پیشینه کشت این گیاه درایران دارد. درحال حاضر منطقه عمده کشت زعفران به خراسان جنوبى که زمانى به قهستان شهرت داشته و امروزه شامل شهرستانهاى نهبندان، بیرجند، قاین، گناباد، فردوس و طبس می‏ شود، محدود گردیده است.
تعدادى از محققین خاستگاه زعفران را کشورهاى یونان، ایران و منطقه آسیاى صغیر(شامل‏ ترکیه امروزى) دانسته ومعتقدند که از طریق این کشورها کشت زعفران تا شمالی‏ترین نقاط هندوستان، و چین و نیز از طریق اعراب در قرن دهم میلادى به اسپانیا گسترش یافته است.
زعفران گیاهى است علفى، دائمى و درعین حال زینتى که از طریق پیاز تکثیر می‏شود، زیرا زعفران یک گیاه نازاى طبیعى می ‏باشد. پیاز زعفران در حکم ساقه زیر زمینى محسوب می‏ گردد که از این جهت در گیاه شناسى به بُنَه یا Corm موسوم است. پیاز زعفران مدور، سخت ، گوشتى و به رنگ سفید است که بر روى آنها تعداد زیادى جوانه‏ هاى رویشى دیده می ‏شود. گل زعفران اولین اندامی ‏است که بعد از اولین آبیارى پاییزه ظاهر می ‏گردد. پوشش گل از سه گلبرگ و سه کاسبرگ هم رنگ تشکیل شده است. پرچم‏ها سه عدد و بساک آنها به رنگ زرد می‏باشد.خامه گل، میله سفید و بلندى است که از روى تخمدان بیرون آمده و به سه کلاله قرمز عنابى به طول 2-4 سانتی‏متر ختم می‏ شود. قسمت مورد استفاده زعفران همین کلاله زعفران است. اگرچه همراه بودن خامه با کلاله از قیمت زعفران می‏ کاهد، لیکن اکثر افراد به منظور اطمینان از خلوص زعفران ترجیح می‏دهند از زعفران دسته‏اى که خامه به کلاله متصل است خریدارى نمایند. مدت برداشت گل در پاییز بین 2-3 هفته است و پس از آن دوران رشد سبزینه‏اى زعفران شروع می‏شود.
برگها معمولاً بعد از ظهور گل‏ها پدیدار می‏ گردند، مگر آنکه در آبیارى اول زعفران تعجیل شده باشد. در این صورت برگها جلوتر از گل‏ها ظاهر می‏شوند و در برداشت گل ایجاد مزاحمت می ‏نمایند. برگهاى هر پیاز که در داخل یک چمچه قرار دارند، بین 5-11 عدد می‏باشد. برگهاى زعفران کشیده و باریک و طول آنها در خاتمه مرحله رشد به 30-60 سانتی‏متر می‏رسد. برگهاى زعفران در اردیبهشت ماه خزان می‏کنند. با برداشت برگهاى خشک شده تا ظهور مجدد گل‏ها در اوایل پاییز در سطح مزارع زعفران آثار حیاتى جز رویش علف‏هاى هرز مشاهده نمی‏شود. طبعاً در این دوره کشاورزان باید به وجین علفهاى هرز اقدام کنند و نگذارند علف‏هاى هرز به بذر بنشینند و بذر خود را بر سطح خاک بریزند.
کلاله زعفران داراى رنگ، طعم، و عطر دلپذیرى است که هر یک از این ویژگى‏ها مربوط به یک دسته از مواد آلى شیمیایى است. به‏ طور خلاصه رنگ زعفران مربوط به تعداد زیادى از رنگ دانه ‏هاى محلول درآب شامل کروسین (Crocine)و کروستین (Crocetine) و نیز محلول در چربى شامل لیکوپن (Lycopene)و کاروتن (Carotene) می‏باشد. طعم تلخ مطبوع زعفران مربوط به ماده‏اى به نام پیکروکروسین (Picrocrocine)، و عطر زعفران مربوط به روغن‏هاى فرار آن مى‏باشد که این اسانسها بسادگى اکسیژن جذب نموده به مایع غلیظ و قهوه ‏اى رنگى به نام سافرانال تبدیل می ‏شوند.
زعفران علاوه بر مواد شیمیائى فوق‏ الذکر داراى ویتامین‏هاى B1 وB2 و مقادیرى از مواد معدنى است.
زعفران در بازارهاى ایران به صورت زعفران معمولى دسته ‏اى و زعفران سرقلم (سرریشه، یا سرگل، یا رشته‏ اى) و در بازارهاى جهانى بیشتر به صورت زعفران ساییده شده (پودر) و زعفران رشته ‏اى به فروش می‏رسد.
زعفران صرف نظر از مصارف غذائى در رنگ ‏آمیزى پارچه ‏هاى ابریشمى، در بزرگداشت مراسم مذهبى، و نیز به عنوان یک ماده داروئى در رفع بی ‏خوابی ‏هائى که منشأ تحریکات مغزى دارند و نیز در برونشیت‏هاى مزمن و بیماریهاى چشم و دفع سنگ کلیه غالباً توصیه شده، اما مستندات پزشکى کافى در این موارد وجود ندارد. اما نکته قابل توجه عبارت از آن است که از نظر میزان مصرف، دراندکس مواد رنگى آمریکا، محدودیتى براى مصرف زعفران در اغذیه و اشربه قائل نشده ‏اند.
آخرین اطلاعاتى که از مطالعه چندین مقاله علمى به دست آمده عبارت از آن است که ماده رنگى کروستین زعفران در مورد جلوگیرى از پیشرفت سرطان در حیوانات آزمایشگاهى بسیار مؤثر بوده است. برخى از محققین مدت دو سال ماده رنگى کروستین زعفران را به حیوانات آزمایشگاهى که قبلاً آنها را به سرطان مبتلا ساخته و سرطان مراحل توسعه خود را طى کرده تزریق نموده و مشاهده کرده ‏اند که کروستین توانسته است ظرف چند روز از رشد سلول‏هاى سرطانى جلوگیرى نماید. البته ضمن اینکه این مطلب، خبر بسیار مسرت‏ آمیزى می ‏باشد،تا در مورد انسان آزمایش نشود و جواب مطلوب به دست نیاید، نمی‏توان به توفیق این امر در مورد انسان اظهار نظر نمود.
نکته دیگرى که محققین عنوان نموده‏ اند عبارت از آن است که زعفران از سکته ‏هاى قلبى جلوگیرى می ‏نماید و نقش آن در این مورد جلوگیرى از لخته شدن خون می ‏باشد.

 

خاکشیر

خاکشی (نام علمی: Descurainia sophia)، که با نام خاکشیر نیز شناخته می‌شود، گیاهی یکساله یا دوساله از تیره شب‌بویان است. خاکشی در دشت و کوهستان می‌روید و بلندی ساقه آن تا یک متر نیز می‌رسد. پائین گیاه کرک دارست در حالیکه بالای آن بدون کرک می‌باشد. تخم این گیاه که همان خاکشیر است ریز و کمی دراز و معمولاً به دو رنگ وجود دارد یکی از آنها قرمز که دارای طعم کمی تلخ است و دیگری برنگ قرمز تیره می‌باشد.

خواص خاکشیر عبارتند از :

 * خاکشیر از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است.

* التیام دهنده زخم و جراحات است.

* جوشانده خاکشیر برای رفع اسهال‌های ساده و رفع ترشحات زنانگی مفید است.

* خاکشیر ادرار آور است.

* خاکشیر تب‌بُر است.

* برای دفع کرم مفید است.

* التهاب کلیه را برطرف می‌کند.

* سرخک و مخملک را دوا می‌کند.

* خاکشیر صدا را باز می‌کند.

* برای از بین بردن کهیر و التهابات پوستی از خاکشیر استفاده کنید.

* از گلها و برگهای گیاه می‌توان برای رفع بیماری ناشی از کمبود ویتامین C استفاده کرد.

* سنگ کلیه را دفع می‌کند. برای دفع سنگ کلیه می‌توان خارشتر، ‌خاکشیر و ترنجبین را با هم مخلوط کرده وصبح ناشتا خورد.

برای برطرف کردن جوشهای صورت که بعلت خوردن چربی و شیرینی زیاد ایجاد می‌شود باید جوشانده یک قاشق ترنجبین را با دو قاشق غذاخوری خاکشیر مخلوط کرده و هر روز صبح ناشتا بمدت دو هفته آن را میل میل کنید تا جوشها از بین برود.

 

پسته

پسته گونه‌ای گیاه است.[۱] این گیاه در کشورهایی مثل ایران، سوریه، ترکمنستان و غرب افغانستان رشد می‌کند
سته یکی از اعضای مهم و ثابت آجیل ایرانی است که میزان پتاسیم آن با این جثه کوچک برابر با پتاسیم پرتقال است و به علت داشتن مواد مغذی از اهمیت بسیاری برخوردار است. استان کرمان و شهرستان رفسنجان، مراکز اصلی تولید پسته در ایران بشمار می آیند. چهار نوع پسته در ایران تولید می شود : فندقی، کله قوچی، اکبری و احمد آقایی

تولید پسته در ایران در سال ۲۰۰۵ معادل ۱۹۰٬۰۰۰ تن بوده که ایران را در مقام یکم در جهان قرار می‌دهد. ب

واژه پسته پارسی می‌باشد و از طریق زبان لاتین از پارسی وارد زبانهای اروپایی شده‌است

پسته را هم می توان به صورت خام  تازه مصرف کرد و هم به صورت میوه خشک شده.برای اینکه طعم بهتری به این میوه دهند آن را با آب و نمک تفت میدهند تا پسته شور را تهیه کنند.
 
 
در 100 گرم مغز پسته منابع زیر موجود است :
مواد نشاسته ای     15 گرم
آب          5/2 گرم
پروتئین    20  گرم
مواد چرب   54 گرم
کلسیم   130 میلی گرم
فسفر   500 میلی گرم
آهن    7/5 میلی گرم
پتاسیم  950 میلی گرم
ویتامین آ  230 واحد
ویتامین ب 1   0/7 میلی گرم
ویتامین ب 3  1/5 میلی گرم
  
خواص داروئی پسته
مصرف پسته در پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی تاثیر بسزایی دارد.همچنین برای آرامش و تنظیم ضربان قلب و آرام کردن اعصاب مفید است و کلسترول بد را کاهش می دهد.
 - مغز پسته به علت داشتن آهن خون ساز است و آنهایی که مبتلا به کم خونی هستند باید حتما روزانه مقداری پسته بخورند.
 - خوردن پسته نیروی جنسی را تقویت می کند.
 - مغز و ذهن را تقویت می کند.
 - برای آرامش قلب و آرام کردن اعصاب مفید است.
 - برای باز کردن مجاری کبد مصرف پسته توصیه می شود.
 - پسته معده را تقویت می کند.
 - برای تسکین سرفه مفید است.
 - اسهال معمولی و اسهال خونی را درمان می کند.
 - جوشانده پوست درخت پسته برای برطرف کردن خارش اعضای تناسلی زنان مفید است.
 - جوشانده پوست و برگ درخت پسته برای رفع درد و خارش مقعد مفید است.
پسته چون حاوی مواد مغذی مناسب به همراه ویتامین ها بوده و کالری بالایی دارد ، مصرف آن به ورزشکاران، دانش آموزان، نوجوانان به خصوص در سنین رشد و به زنان باردار و شیرده توصیه می شود
در صورت ادامه مصرف پسته در طولانی مدت می توان به بهبودهای حاصل شده در فشارخون زمان خواب، واکنش عروق به اضطراب و کنترل فشار قلب امیدوار بود.
 
 
آویشن

آویشن گیاهی است علفی، دارای شاخه‌های زیاد و چوبی به ارتفاع تا 30 سانتی متر که در نواحی کوهستانی در بین تخته سنگ و به ویژه در کشورهای اروپایی می‌روید.

ساقه‌های آویشن پوشیده از کرک و برگ‌های کوچک زیادی است. برگ‌های آن کوچک، لوزی شکل، نوک تیز و به صورت متقابل، بر روی ساقه قرار دارند. این برگ‌ها به رنگ خاکستری روشن و با بوی بسیار نافذ است و دارای دم برگ‌های کوچکی نیز می‌باشد.

گل‌ها کوچک، گلی رنگ و یا سفید و به صورت مجتمع در انتهای ساقه قرار گرفته‌اند.

قسمت مورد استفاده‌ی گیاه، گل و به ویژه برگ‌های آن است. این گیاه، به طور محدود و برای تهیه‌ی داروها، در ایران کشت می‌گردد.

خواص فوق العاده و بسیار آویشن:

محمد زکریای رازی معتقد است آویشن نفخ شکن، موجب حرارت بدن و هضم غذا است

آویشن به عنوان گیاهی ضدعفونی کننده شناخته شده است. محلول شستشوی دهان که حاوی آویشن باشد در درمان عفونت لثه موثر است و به همین دلیل برای تهیه برخی از دهانشویه ها، خمیر دندان ها نیز به کار می رود.

آویشن در درمان بیماری مجاری تنفس فوقانی از قبیل برونشیت و آسم تاثیرات مفیدی دارد و برای معالجه سرفه و گلودرد استفاده می شود.

جوشانده آویشن برای درمان اسهال و پیچش روده بسیار توصیه می شود.

 چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می کنند،

افرادی که دچار گرفتگی و دردهای عضلانی و مفصلی به خصوص روماتیسم هستند  حمام آویشن برایشان بسیار مفید است. 

 آویشن یکی از بهترین داروهای گیاهی برای تقویت اعصاب، درمان افسردگی، خستگی و بی خوابی مفید است و مصرف آن موجب کاهش فشارخون و چربی خون می شود.

 آویشن ضدتشنج و ضد صرع و ضد نفخ بوده و برای تقویت بینایی و معده هم مفید است.

در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، رفع تنگی نفس و سرفه و سوع هاضمه ودرمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود.

 
 
آویشن دارای اثرات ضدقارچی و ضدباکتریایی قوی است و این خاصیت به دلیل وجود تیمول و کارواکرول در اسانس این گیاه است

برای درمان و کاهش ریزش مو کافیست موی سررا با محلول رقیق اسانس آویشن شستشو دهید تا سبب افزایش جریان خون در پوست سر و قوی شود و از ریزش مو جلوگیری کند. 

در خوردن آویشن نباید زیاده روی کرد زیرا باعث بروز آلبومین در ادرار می شود. همچنین مصرف آن برای زنان حامله و باردار توصیه نمی شود.

در التهاب  حنجره و لوزه ها و برای درمان آفت به صورت غرغره کردن استفاده شود. برای این منظور، یک استکان از پودر گیاه را در چهار استکان آب جوش آهسته به مدت 20 دقیقه جوشانیده و پس از صاف کردن، برای شست وشوی دهان استفاده شود.

 

 

 آنغوزه

آنغوزه از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان با خواص فراوان است.
گیاه تولید کننده آنغوزه به نام‌های فارسی خوراکما، آنگوزاکما و کورن کما، بوته ای بزرگ، علفی و چند ساله است که ارتفاع آن گاهی به 2/5 متر می‌رسد. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن است.
برگ‌های قاعده بزرگ و ضخیم هستند؛ به طوری که طول آن‌ها تا 60 سانتی متر می‌رسد. این برگ‌ها تقسیمات زیادی دارند به طوری که به قطعاتی (لوب دار) دندانه دار تبدیل می‌شوند.
گل‌های این گیاه زردرنگ هستند و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار می‌گیرند.


میوه ها دوفندقه ای، بیضی شکل و تقریباً مسطح می‌باشند که روی هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره ها بال مانند هستند. رنگ میوه‌ها قهوه ای تیره است. از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن ماده ای به نام اولئوگم رزین به دست می‌آید که به آنغوزه مشهور است. آنغوزه ابتدا شیری رنگ است و مزه ای تند و تلخ و نیز بوی بد و متعفنی دارد که تهوع آور است؛ به همین دلیل از قدیم به نام مدفوع شیطان معروف شده است. این گیاه در ایران (استان خراسان، بلوچستان، کرمان و نواحی جنوبی) وجود دارد.


 تاریخچه
رزین آنغوزه به عنوان خلط آور، ضدنفخ، ضد اسپاسم روده ای و به صورت شیاف برای بهبود قولنج و همچنین سوسپانسیون آن برای فراری دادن سگ، گربه و دیگر حیوانات وحشی مورد توجه بوده است. مصرف آنغوزه خصوصا در میان آمریکایی‌های آفریقایی ادامه دارد. آنغوزه برای درمان سرطان شکم، میخچه، پینه، ادرارآور، مسکن و محرک به کار می‌رفته است. در درمان‌های عامیانه برای قطع قاعدگی، آسم، تشنج، خروسک، جنون و سرطان استفاده می‌شود. با این حال، اصلی‌ترین کاربرد آن به صورت رایحه در عطریات می‌باشد.
این گیاه با طعمی قوی‌تر از پیاز یا سیر به شکل گم رزین یا محلول همچنان در دسترس است. در داروخانه ها و فروشگاه های مواد غذایی سالم و محلی نیز به عنوان نگهدارنده یا ادویه به فروش می‌رسد. گاهی به میزان کم در برخی از شکلات‌ها، نوشابه ها، چاشنی‌ها و سس‌ها به کار می‌رود.
 ترکیبات مهم
آنغوزه حاوی تعدادی ترپن و مواد محلول در چربی است که هنوز به طور کامل شناسایی نشده اند. همچنین حاوی 20 درصد اسانس، 65 درصد رزین و حدود 25 درصد صمغ می‌باشد.
رزین آنغوزه به عنوان خلط آور، ضدنفخ، ضد اسپاسم روده ای و به صورت شیاف برای بهبود قولنج و همچنین سوسپانسیون آن برای فراری دادن سگ، گربه و دیگر حیوانات وحشی مورد توجه بوده است.


داروشناختی و اثرات مهم
تاکنون مطالعات کلینیکی برای مشخص شدن اثرات درمانی آن صورت نگرفته است؛ اما در مطالعه ای که بر روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شده کلسترول سرم را پایین نیاورده است.
استفاده از عصاره الکلی (تنتور) باریجه سمیت سلولی علیه لنفومای سلول‌های سرطانی و لنفوسیت های انسانی را نشان داده است.
 طریقه و میزان مصرف
* روزانه 0/3 تا 1 گرم در سه نوبت (جمعاً 0/9 تا 3 گرم در روز).
* تنتور: 2 تا 4 میلی لیتر در روز این مقدار را می‌توان در دو یا سه نوبت مصرف نمود.
 سمیت و عوارض جانبی
مصرف خوراکی آن در بزرگسالان سمیتی نشان نداده است، ولی در کودکان می‌تواند ایجاد مسمومیت کند. همچنین در حد مصرف درمانی تاکنون عارضه خاصی از آن گزارش نشده، ولی ممکن است در بعضی افراد و یا با مصرف زیاد آن اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گیجی و تشنج ایجاد شود. همچنین، صمغ آن ممکن است درماتیت های پوستی ایجاد کند. با توجه به اینکه آنغوزه دارای خاصیت قاعده آور است، مصرف زیاد آن می‌تواند موجب سقط شود؛ لذا توصیه می‌گردد در دوران بارداری و شیردهی مصرف نشود.
همچنین، کومارین های موجود در اولئوگم رزین آنغوزه ممکن است با داروهای ضد انعقاد تداخل کند.
در گزارشی آمده است، مصرف 50 تا 100 میلی گرم آنغوزه در افرادی که مشکل عصبی دارند، باعث تشنج می‌شود.


 موارد منع مصرف
زنان باردار، زنان شیرده و کودکان
 مهم‌ترین اثرات گزارش شده
حساسیت زا، ضد درد، ضد چسبندگی پلاکت‌ها، ضدعفونی کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، تقویت کننده قوای جنسی، ضد نفخ، محرک CNS، هضم کننده، ادرارآور، شیرافزا، خلط آور، قارچ کش، کاهش دهنده پرفشاری خون، مسهل، موتاژنیک، محرک تنفسی، مسکن، تقویت کننده معده، محرک، تقویت کننده رحم و کرم کش.
نکات قابل توجه
1- آنغوزه از گونه های دیگری به دست می‌آید که مهم‌ترین آن‌ها فرولافوئتیدا و فرولا آلیاسئا هستند.
2- بوی بسیار تند آنغوزه که شبیه سیر می‌باشد، مربوط به ترکیبات گوگرددار آن است.
3- برای به دست آوردن آنغوزه گیاه از فصل بهار به بعد قسمت پایین ساقه (نزدیک به سطح زمین) و یا اصطلاحاً یقه گیاه را برش‌های عمودی یا افقی می‌دهند تا اولئوگم رزین (آنغوزه) به صورت شیرابه به بیرون تراوش کند. این ماده در مجاورت هوا سفت می‌شود که پس از سفت شدن آن را جمع آوری می‌کنند و دوباره گیاه را تیغ می‌زنند یا محل قبلی را برش دیگری می‌دهند تا دوباره اولئوگم رزین ترشح کند. این عمل چندین بار و گاهی تا دو ماه از فصل بهار صورت می‌گیرد. آنغوزه خارج شده به دو صورت اشکی (گرد و کروی با اندازه های مختلف) و توده ای و به رنگ‌های زرد تا قهوه ای تیره است که هرچه روشن‌تر باشد مرغوب‌تر و گران‌تر است. همچنین، نوع اشکی آنغوزه مرغوب‌تر و گران‌تر می‌باشد. آنغوزه مزه ای گس و تقریباً تند و سوزاننده دارد و دارای بوی نامطبوع شبیه ترکیبات گوگرددار است.
4- گرچه آنغوزه استفاده محدودی (آن هم در طب سنتی ایران) داشته، ولی یکی از اقلام مهم صادراتی فرآورده های گیاهی ایران است که خریداران آن را با روش‌های پیچیده تجزیه می‌کنند و ده ها ماده ارزشمند از قبیل اسانس، رزین و صمغ قابل مصرف در صنایع دارویی، بهداشتی، آرایشی و صنعتی از آن به دست می‌آورند. با توجه به اینکه تهیه آنغوزه پر زحمت و طولانی مدت است، قیمت نسبتاً گرانی دارد.
5- نام عمومی آنغوزه در جهان و در تجارت آزافتیداگم است که در کتب قدیمی منشأ جغرافیایی آن ایران ذکر شده و در گذشته بزرگ‌ترین تأمین کننده آن در جهان بوده است. گیاه تولید کننده آنغوزه در بعضی قسمت‌های افغانستان نیز وجود دارد؛ ولی وسعت آن در ایران از کشورهای دیگر به مراتب بیشتر است.


 خواص آنغوزه به طور خلاصه
1. برای کشتن کرم‌های داخل باغچه هنگام آبیاری مقداری آنغوزه را در پارچه‌ای گذاشته و داخل آب جلوی شیلنگ بگذارید.
2. محرک نیروی جنسی است.
3. ادرارآور و ضد سوزش ادرار است.
4. برطرف کننده بلغم است.
5. هضم کننده غذا است.
6. درمان کننده رماتیسم و نقرس و سیاتیک است.
7. برای درد کمر و مفاصل مفید است.
8. درمان کننده امراض سینه از جمله آسم است.
9. دم کرده انجدان رومی تمیزکننده خون کبد است.
10. برای درمان تب‌ها سودمند است.
11. درمان کننده بواسیر
12. برای درمان ذات‌الریه، برونشیت و سرفه و سرماخوردگی به کار می‌رود.
14. خوردن انجدان باعث رفع سموم جانوران سمی می‌شود.
15. کاهش دهنده فشار خون

 

نقشه شهر

راه های ارتباطی

سامانه ارتباط مردمی : 137

سامانه پیامک شهرداري : 10005632772200

تلفن ‌های شهرداری : 1--32787200 و 32787211 و 32787157 -056

فکس شهرداری : 05632787110

تلفن روابط عمومی:05632787002

فکس روابط عمومی:05632787110

پست الکترونیک : info@boshrooyeh.ir

آدرس : خراسان جنوبی-شهرستان بشرویه-ابتدای بلوار قائم (عج)

بازدید امروز13
بازدید دیروز79
بازدید هفته298
بازدید ماه243
کل بازدید435006